کتاب مقدس یهود در نگاه اندیشمندان غربی - قسمت 2

باروخ اسپینوزا به‌دلایل زیر اسفار خمسه را نوشته حضرت موسی نمی‌داند:
در برخی از این اسفار، داستان‌های متفاوتی از موسی (ع) نقل شده است، مانند: سخن گفتن خدا با موسی، ارتحال موسی، فزونی صبر موسی بر دیگران و نیامدن پیامبری همانند او.
اگر موسی (ع) این اسفار را نوشته بود از این اخبار گوناگون که درباره خود او می‌باشد، چیزی نمی‌نوشت.
در این کتاب‌ها از فوت موسی (ع)، دفن او، اندوه سی‌روزه عبرانیان و از نیامدن پیامبر دیگری همانند موسی (ع) سخن رفته است:
پُر واضح است که این اخبار، نوشته موسی (ع) نیست.
در این اسفار نام‌هایی به‌کار رفته است که پس از فوت موسی (ع) وضع شده و رایج گردیده است. اما در زمان زندگی موسی (ع) این اسامی وجود نداشته است و به‌کار نمی‌رفته است!
این کتاب‌ها رویدادهایی را بیان می‌کنند که پس از موسی (ع) رخ داده و موسی از آنها بی‌اطلاع بوده است.
برای نمونه در «سفر خروج» چنین آمده است: «و بنی‌اسرائیل مدت چهل سال منّ می‌خوردند تا به زمین آباد رسیدند، یعنی تا وقتی به سرحد زمین کنعان داخل شدند، خوراک ایشان منّ بود.» در صورتی‌که این واقعه سال‌ها پس از ارتحال موسی (ع) رخ داده است، چه این‌که در «صحیفه یوشع» می‌خوانیم: «و در فردای آن روزی که از حاصل زمین خوردند، منّ موقوف شد و بنی‌اسرائیل دیگر منّ نداشتند و در آن سال از محصول زمین کنعان می‌خوردند.»
اسپینوزا پس از ذکر این دلیل‌ها می‌گوید:
از آنچه گفتم به‌روشنی پی می‌بریم اسفار خمسه نوشته موسی (ع) نیست، بلکه این کتاب‌ها را فردی دیگر به‌نام ابن عزرا چند قرن پس از وفات موسی (ع) نوشته است.»
سایر کتاب‌های عهد قدیم نیز به همین ترتیب، از سوی اسپینوزا و دیگران مورد نقد قرار گرفته است.

کتاب مقدس یهود در نگاه اندیشمندان غربی - قسمت 1

دیدگاه‌های گوناگونی درباره خاستگاه کتاب مقدس یهود وجود دارد. گروهی، عهد قدیم را وحی الهی نمی‌دانند و عده دیگری آن را وحی الهی می‌خوانند. کسانی که معتقد به وحی الهی‌اند به دو گروه تقسیم می‌شوند:
گروه اول معتقد به وحی مکانیکی می‌باشند.
آن‌ها می‌گویند کلمه کلمه و حرف حرف کتاب مقدس املاء از جانب خداوند است. در سفر خروج می‌خوانیم: «پس موسی تمام سخنان پروردگار را نوشت» و در کتاب ارمیا آمده است: «کلام و سخنی که از سوی پروردگار به ارمیا رسید در حالی که ارمیا می‌گفت: چنین سخن گفت پروردگار»
گروه دوم معتقد به وحی دینامیکی یا فکری می‌باشند.
براساس این نظریه، واژگان آیات کتاب مقدس واژگانی بشری هستند، اما حقیقت و واقعیت کتاب مقدس الهام الهی است، یعنی معانی از سوی خداوند بر نویسندگان کتاب مقدس الهام شد و ایشان آن معانی را در قالب جملات بشری در آوردند
در برابر این گروه، گروهی از فلاسفه غرب و دانشمندان غربی کتاب مقدس را وحی الهی نمی‌دانند. تولستوی ناسازگاری آیات کتاب مقدس را دلیل وحیانی نبودن آن می‌خواند:
تورات عدالت را توصیه می‌نماید “چشم به‌جای چشم، دندان به‌جای دندان” در صورتی‌که عدالت انجیل آن است که “در برابر شرور مقاومت نکنید، اگر گونه راست شما را سیلی زدند گونه چپ را پیش آورید، و اگر جامه شما را ربودند شنل خود را بدهید.” با این ناسازگاری میان آیات امکان ندارد کتاب مقدس را الهام و وحی الهی بخوانیم.
او به همین جهت پیشنهاد می‌کند کلیسا از عهد جدید و قدیم یکی را به‌عنوان وحی الهی معرفی نماید و از ایجاد سازش و سازگاری میان آیات آن دو اجتناب ورزد.
بوئر یکی از فیلسوفان هگلی نیز ازجمله فلاسفه‌ای است که وحی بودن تورات و انجیل را باور ندارد. او که سال‌های آخر عمر خود را وقف بررسی‌های تاریخی و انتقادی کرد، کتابی به‌نام «نقادی انجیل‌شناسانه تاریخ یوحنا» نگاشت.

برخی می گویند اولا چادر گران است و مانتو از نظر اقتصادی با صرفه تر است و ثانیا: رنگ مشکی باعث بوجود آمدن انواع ناراحتی های روانی و افسردگی می گردد

اولا وقتی یک زن چادری را (که در طول یک یا دو سال یک چادر بیشتر لازم ندارد) با خانمی که بدون چادر هر هفته با یک نوع لباس و رنگ و با خرج کردن پول زیادی برای انواع آرایش در نظر می گیریم به مراتب از نظر اقتصادی چادر با صرفه تر است. بلکه آن خانم هایی که دائم به چادر اشکال می کنند گاهی مانتوهایشان چندین برابر قیمت یک چادر است.
ثانیا: مگر دختر یا زن چادری می خواهد همیشه چادر سرش نماید تا رنگ مشکی اثر منفی از جهت روانی بر وی داشته باشد، بلکه چادر را برای اوقات کمی که در بیرون از منزل هست استفاده می کند و در درون خانه و در مکانی که نامحرم نیست می تواند از لباس های خوش رنگ و مناسب استفاده کند و اسلام هم روی این موضوع تاکید نموده است.
ثالثا: اگر رنگ مشکی اینقدر خطرناک است چطور شما در میهمانی ها و پارتی های خصوصی خود تیپ مشکی می زنید؟!
رابعا: اگر این حرف شما صحت داشته باشد باید همه خانم های بدحجاب و زنانی که از انواع اقسام لباس ها و رنگ ها در خیابان استفاده می کنند و نظر مردان بویژه جوانان لاابالی را به خود خیره می کنند باید از نظر روانی و روحی سالم ترین زنان باشند و از نظر اجتماعی و اخلاقی و مشکلات خانوادگی مانند طلاق و… کمترین ناراحتی نداشته باشند، درحالی که در آمار و حقایق غیر از این است و اصلا بر مبنای نظر شما جوامع غربی باید شاداب ترین و سالم ترین مردم را از نظر روحی و اخلاقی داشته باشند اما می بینیم و خود غربی ها هم بارها اعتراف کرده اند که کشور های غربی بالاترین آمار را از نظر مشکلات اخلاقی و روحی در بین جوامع دارند.
خامسا: اگر رنگ مشکی این آثار منفی را دارد باید در آفریقا یک آدم سالم از نظر روانی پیدا نشود! در حالی که مردم شریف و سیاه پوست آفریقا از جمله بلال حبشی موذن رسوا خدا (ص)  از نظر روانی و اخلاقی و صفا و محبت به مراتب بالاتر از مردم فرنگ و پیروانش هستند

فیلسوفان یهودی و مترجمان سکولار - قسمت 2

گرچه هر روز اسناد تازه‌ای از رسوایی جاسوسی آکادمیک این فیلسوفان یهودی در رسانه‌های جهان منتشر می‌شد، اما از دهه ١٣۶٠ سقف ایدئولوژی اصلاحات در ایران بر ستون اندیشه‌های آنان قوام یافت و اصلاح‌طلبان، سرانجام کارل پوپر و هانا آرنت و آیزایا برلین را به‌عنوان سه پیامبر یهودی «آرمان‌شهر آزادی» پذیرفتند!!
از سوی دیگر، آثار برگزیده سازمان سیا و اینتلیجنس سرویس در زمینه هنر و ادبیات مانند رُمان‌های جرج اورول، آرتور کستلر، جان اشتاین‌بک و هاینریش بل، یا پاره‌ای از نوشته‌های آندره ژید و گراهام گرین توسط همین مترجمان سکولار به بازار کتاب ایران راه یافت.
حلقه مترجمان سکولار با پیشبرد پروژه ترجمه آثار علوم انسانی و فرهنگ غرب، خیال بازسازی سکانس‌های آغازین بزرگترین عملیات جاسوسی قرن بیستم (PSB) را در تهران داشتند.
«پروژه ترجمه» را فلاسفه یهودی از جمله آیزایا برلین طراحی کردند و از قضاء پس از انقلاب اسلامی ایران نیز آن را به‌عنوان نخستین گام جنگ نرم علیه ایدئولوژی انقلاب اسلامی برگزیدند؛ این‌بار با ترجمه آثار همان شوالیه‌های یهودی.
در ایران نیز عده‌ای می‌پنداشتند چون سیل ترجمه آثار ادبیات غرب سبب استقرار حاکمیت سرمایه‌داری لیبرال و پایان مبارزات چپ‌گرایانه در آمریکای لاتین شده است، با پیروی از همان الگو می‌توان به‌جای شور انقلابی و شعور اسلامی، فریادهای غرب‌گرایانه و دموکراسی‌خواهانه را نشاند

فیلسوفان یهودی و مترجمان سکولار - قسمت ۱

اسناد ۴ مرجع علمی، سیاسی و امنیتی ایالات متحده، شامل: «کاخ سفید»، «آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا»، «شورای برنامه‌ریزی روانی» و «آکادمی علوم سیاسی آمریکا» گویای آن است که در عملیات PSB به‌عنوان بزرگترین عملیات جاسوسی آکادمیک قرن بیستم، «علوم انسانی، نافذترین حوزه جنگ نرم» و «ترجمه کتاب، سلاح تبلیغات استراتژیک» به‌شمار می‌رود؛ چراکه می‌پنداشتند: «یک کتاب ممکن است به عظمت یک نبرد باشد» و مترجم نیز مثل «چرخ کوچک یک سلسله وقایع مهم.»
از منظر آنان، اولین گام براندازی یک نظام دینی با گسترش فلسفه سیاسی سکولار و از راه ترجمه برداشته می‌شود، چنان‌که هانا آرنت یهودی، فیلسوف CIA می‌گفت: «گسترش علم‌سکولار به فروپاشی هرگونه سازمان دینی یا حکومت مذهبی می‌انجامد.»
از قضاء، در دههٔ اول پیروزی انقلاب اسلامی بزرگ‌ترین جدال‌ها در همین دو حیطه رقم خورد.
حلقه مترجمان سکولار از سال ١٣۵٨ می‌کوشیدند تا فیلسوفان یهودی مانند هانا آرنت، کارل پوپر، آیزایا برلین، ریمون آرون، توماس کوهن و… را که بزرگ‌ترین فیلسوفان سیاسی و کارگزاران سرویس‌های جاسوسی لیبرال برای اجرای عملیات PSB بودند، نه‌تنها به مرجعی برای نخبگان دانشگاهی و روشنفکران دینی تبدیل کنند، بلکه زیرساخت‌های اندیشهٔ اصلاحات را بر مبنای فلسفه آنان بسازند.
چنین ادعایی، هولناک اما واقعی است، چون تحلیل‌گران CIA معتقد بودند:
اگر قرار است که پرانتز سیاه توتالیتاریسم اسلامی در ایران بسته شود، جامعه مدنی ایران نیازمند آموختن از تجربه و اندیشه فرزانگانی چون «هانا آرنت»، «کارل پوپر»، «ریمون آرون»، «واسلاو هاول» و… است که اندیشه و عمل‌شان در شکست توتالیتاریسم (استبداد) نقش بسیار مهمی داشت

حجاب نوعی کفن برای زن است

اگر حجاب کفن است پس چرا غرب از آن هراس دارد؟ زن بی حجاب زن بزم است و زن محجبه زن رزم. برای ستمکاران عالم زن بزم خطر ندارد ولی زن رزم ریشه آنان را می کند. لذا پشت سر زنان بزم، پُر است از ستمگران عالم. در دوران رضاشاه پهلوی نیز مساله بدحجابی با چماق تحمیل شد نه اینکه تمایل اولیه زنان ایرانی باشد. علت تحمیل هم این بود که زن بزم، مردان رزم تحویل جامعه نمی دهند لذا دربار، فراماسونرها، بابیت و وهابیت، زنان بدکاره، محصلین فرنگ و رضاشاه دیکتاتور از جریان بی حجابی پشتیبانی کردند. حجاب کفن نیست بلکه حجاب، فرهنگ غرب و استثمار و استعمارگران را کفن می کند

رعایت حجاب، مرد را بیشتر کنجکاو و تحریک می کند. از قدیم گفته اند: «الانسانُ حریصٌ علی مامُنعِ؛ انسان نسبت به آنچه از آن منع شود، طمع می ورزد

اولا اینکه مى‏ گویند: «الْانْسانُ حَریصٌ عَلى‏ ما مُنعَ مِنْهُ» مطلب صحیحى است ولى نیازمند به توضیح است. انسان به چیزى حرص مى‏ ورزد که هم از آن ممنوع شود و هم به سوى آن تحریک شود؛ به اصطلاح تمناى چیزى را در وجود شخصى بیدار کنند و آنگاه او را ممنوع سازند. اما اگر امرى اصلاً عرضه نشود یا کمتر عرضه شود، حرص و وَلَع هم نسبت بدان کمتر خواهد بود.
دوما اینکه ما نمی خواهیم کشش بین زن و مرد که زیبایی زندگی است از بین برود. اتفاقا اگر از بین برود زشت و نازیبا ست. بلکه این کشش باید باشد اما تعدیل شده، کنترل شده و قاعده مند، نه ول و رها. و اتفاقا حفظ کشش و جذابیت همراه با حریم از کارایی های مهم حجاب است.
ضمن اینکه «پلینت روث» می گوید: رواج فرهنگ برهنگی نه تنها آن را به صورت عادی و یک چیز بی اهمیت در نیاورده بلکه عطش روحی را افزایش داده است. آری بی حجابی نیز حریص بودن را کم نمی کند اما قطعا رابطه دو جنس مخالف را به لجن می کشاند و زن را بی ارزش می کند

اگر حجاب برای پیش گیری از شهوترانی و جنسی کردن فضای جامعه است چرا صورت زن که زیباترین عضو است از پوشش استثناء شده است؟

 در واقع باید زن صورتش را نیز می پوشاند اما چون دین اسلام دین سهله و سمحه است پوشش صورت و دست ها از مچ واجب نشده است و با وجوب پوشش سایر اعضاء بدن به ویژه موی سر و ممنوعیت آرایش در بیرون از منزل، جلوه گری این زیبایی را به حداقل رسانده است. ضمنا اگر زن بداند که کسی از روی شهوت به او نگاه می کند پوشاندن چهره نیز بر او واجب می شود

دلت پاک باشه ایمان و دینداری که به حجاب و اینجور چیزها نیست

اینکه هر کسی هر کاری که می خواهد بکند و بعد هم دلش پاک باشد به یک شوخی شبیه تر است تا به یک حرف معقول زیرا اصولا این تقید به فرائض دینی است که دل را پاک نگه می دارد و نه هُرهُری مذهب بودن. لذا حرف صحیح این است که محجبه باش تا دلت پاک باشد و مومن و دیندار باشی. حرف فوق سخن شیطان است و آنچه که ما گفتیم سخن ما نیست بلکه بنا بر آیات و روایات متن و مُرّ دین است