بررسی امپراتوری نامرئی روچیلدها و سیطره آن بر همه شئون دنیای غرب، جایگاه تعیین‌کننده صهیونیسم را در تنظیم سیاست‌های خاورمیانه‌ای قدرت‌های اصلی غرب نشان می‌دهد.
استراتژی صبورانه روچیلدها به‌منظور تأسیس تمدن بزرگ یهود در خاورمیانه از نیمه قرن نوزدهم آغاز شد و به‌سوی هدف خود گام‌هایی خاموش و سنجیده برداشت.
ایران در استراتژی روچیلدها جایگاه اساسی داشت و لذا می‌توانیم صعود سلطنت رضاخان را گامی از سوی صهیونیسم به‌منظور تأمین شرایط لازم برای تأسیس تمدن یهود در خاورمیانه ارزیابی کنیم.
این گام توسط اردشیر ریپورتر به فرجام رسید و رژیمی ضداسلامی و لائیک استقرار یافت که وظیفه داشت با سرکوب فرهنگ اسلامی مردم ایران، این نیروی عظیم را از منطقه خاورمیانه بیگانه و منزوی سازد. هم‌زمان در خاورمیانه عربی نیز رژیم‌های پوشالی و خلق‌السّاعه تأسیس گردید.
در بطن این محیطِ مناسب بود که توسط روچیلدها «اسکان یهودیانِ فقیر اروپا در فلسطین» توسعه یافت و سرانجام، در سال ١٩۴٨م، با مداخلهٔ آمریکا و انگلیس تحت پوشش سازمان ملل به تأسیس دولت اسرائیل، به‌عنوان کانون اولیه «تمدن بزرگ یهود» انجامید.