نماز یک مجموعه چند منظوره است که بدون انجام دادن آن، اهداف مشخص شده تأمین نمی گردد.
اگر هدف نماز، تنهاو تنها یاد خدا بود؛ این کار با راز و نیاز و خلوت دل نیز حاصل می شد؛ ولی علاوه بر هدف یاد شده، کارکردهای فراوان دیگری در نماز هست که تنها در پرتو نماز می توان آنها را محقق ساخت.
1-طهارت و پاکیزگی (وضو، غسل، لباس پاک و مکان پاک)
2-رعایت به حلال و حرام و کسب حلال(مکان مباح، آب مباح و لباس مباح).
3-توجه به زمان، وقت و فرصتها( اوقات نماز).
4-توجه به اصول اعتقادی( اصول مطرح شده در سوره حمد و...).
5-توجه به الگوها و نمونه ها( انعمت علیهم، عباد الله الصالحین...).
6-اعلام و شعار( اذان و اقامه).
7-وحدت و همدلی (نماز جماعت، نمازهای جمعه و عید).
8-نشاط (ارتباط با آب در وضو و غسل).
9-نظم و انضباط ( که در تمامی اعمال نماز از اذان تا وضو و رکعات ملحوظ است).
10-تحرکات بدنی ( قیام، رکوع و سجده).
آنچه گفته شد، تنها بعضی از آثار نماز و کارکردهای آن است؛ حال آیا می توان گفت که تنها در گوشه ای خزیدن و به یاد خدا بودن از نماز کفایت می کند؟