خرید و فروش برده یکی از اهمّ حوزه‌های فعالیت تجاری یهودیان بود.
آیین یهود اجازه نداده است که یهودیان، هم‌کیشان خود را به بردگی گیرند؛ ولی برده‌گرفتن غیریهودیان و خرید و فروش آنان را مطلقاً آزاد می‌شمارد.
تورات در سِفر لاویان، آشکارا بیان کرده است:
شما بندگان خدا هستید و او شما را از مصر بیرون آورد، پس نباید به بردگی فروخته شوید… اگر به برده نیاز دارید می‌توانید از اقوامی که در اطراف شما هستند، خریداری کنید. هم‌چنین می‌توانید فرزندان بیگانگانی را که در بین شما زندگی می‌کنند، حتی اگر در سرزمین شما به دنیا آمده باشند، بخرید. آن‌ها تا زنده هستند، غلام شما می‌باشند و می‌توانید آن‌ها را بعد از خود برای فرزندانتان واگذارید، اما شما نباید با اسرائیلی بدرفتاری کنید. (آیات ۴۲-۴۶)
از آن‌جا که مسیحیت، تجارت بردگان مسیحی را تحریم ساخته بود و از سوی دیگر دولت‌های اسلامی نیز اجازه خرید و فروش بردگان مسلمان را نمی‌دادند، برده‌داران یهودی با رفت و آمد به کشورهای اسلامی و مسیحی، بردگان مسیحی را در بلاد اسلامی می‌فروختند و بردگان مسلمان را در کشورهای مسیحی به فروش می‌رساندند!
یعقوب مارکوس تاریخ‌نگار یهودی و مدافع یهودیت، در مقاله‌ای که به‌عنوان یهود در دائرةالمعارف بریتانیکا نوشته است، از سیطره یهودیان قرون وسطا در امور بازرگانی، به‌ویژه در تجارت برده سخن گفته و تصریح کرده است که در آن دوران، اقتصاد اروپای غربی به‌ویژه تجارت برده در دست یهودیان بوده است.
دیوید دیوک می‌نویسد:
در این مورد قضایای شرم‌آوری از بدرفتاری‌ها و تجاوزات جنسی یهودیان برده‌فروش، نسبت به آن دسته از کودکان اروپایی که به عنوان برده در اختیار داشتند، قابل ملاحظه است.