پس از تحکیم حاکمیت رضاخانی، وقتی محمدعلی فروغی یعنی همان فراماسونر بابی ازلی و از عوامل اصلی صعود رضاخان به سلطنت، مجدداً رئیس‌دولت شد، قضیه کشف حجاب در ایران از محورهای این مرحله بود. مرحله‌ای که در واقع اساس و ماهیت روی کارآوردن رژیم پهلوی توسط کانون‌های صهیونی در تداوم فرقه‌های ضالّه بابیت و بهاییت را روشن می‌ساخت.
در کابینه جدید فروغی، مجموعه‌ای از یهودیان مخفی و فراماسون‌ها حضور داشتند و آنچه در این میان بیش از هر مورد دیگر هدف تهاجم حلقه ماسون‌های فروغی قرار داشت، فرهنگ و ارزش‌های اسلامی و ملی بود. این ادعا را می‌توان از انتخاب فراماسون مرموزی همچون علی‌اصغرحکمت به وزارت معارف دریافت.
برای آشنایی با پیشینه علی‌اصغر حکمت بهتر است به خاطرات مئیر عزری اولین سفیر رژیم غاصب صهیونیستی در ایران رجوع کنیم. عزری می‌نویسد:
«تیمسار کیا دیدار مرا با علی اصغر حکمت برنامه‌ریزی کرد. چندی پیش از این دیدار به من گفته بود «او از خود شماست» من به‌خوبی به گفته‌اش پی نبرده بودم، تا این‌که پس از چندی دانستم خانواده حکمت (به معنی حاخام)، از یهودیان سرشناس شیراز بوده‌اند و بالای ١٢٠سال پیش از سر ناچاری از کیش خویش دست شسته‌اند. شاید هم خواسته‌اند با گزینش نام خانوادگی «حکمت» از تنها یادگار خانوادگی پاسداری کنند، چراکه واژه حاخام در زبان عبری برابر با خردمند، فرهیخته، دانشور، دانا یا پژوهنده است. حکمت، هرگز گرایشی به گشودن این راز نداشت…»