طریقت شهسواران معبد یا شوالیه‌های معبد در آغاز نام دسته‌ای از شوالیه‌های فرانسوی بود که پس از اشغال بیت‌المقدس به‌دست صلیبی‌ها به سال ١١١٨م. در این شهر ایجاد شد. ٩ تن از شوالیه‌ها دسته‌ای تشکیل دادند و نام خود را «سربازان فقیر مسیح» نهادند.
بالدوین، سرکردهٔ سپاهیان صلیبی که بر خود نام «پادشاه اورشلیم» نهاده بود، این دسته را در نزدیکی معبد سلیمان جای داد و حفاظت از زائران مسیحی را به ایشان سپرد. بدین‌سان، اعضای این گروه و سربازان‌شان «سربازان فقیر مسیح و معبد سلیمان» نام گرفتند.
به‌تدریج این دسته توسعه یافت و به‌صورت یک سازمان مزدور نظامی درآمد که خدمات خویش را به حکمرانان صلیبی عرضه می‌کرد. توانمندی نظامی آنان چنان مورد توجه قرار گرفت که مأموریت انتقال شمش‌های طلا و اموال تاراج شده از شرق به پاریس و لندن به ایشان سپرده شد.
با پایان جنگ صلیبی اعضای گروه فوق به اروپا بازگشتند. آنان که سالها به کشتار و راهزنی خو گرفته بودند، طبعاً در محیط جدید آرام نداشتند؛ لذا سازمان خود را حفظ کردند، برای خویش رئیسی به‌نام استاد اعظم برگزیدند و به شکلی پنهان به عملیات خود ادامه دادند.