یکی دیگر از رهبران مافیای آمریکا، ویلیام ساموئل رزنبرگ معروف به “بیلی رُز” است که او نیز، مانند لانسکی و لوچیانو و زیگل و... یهودی بود.
بیلی رز از وابستگان برنارد باروخ یهودی، رئیس کمیته صنایع جنگی دولت آمریکا، بود و تمام کارهایش را در مشاوره با باروخ انجام میداد.
بیلی رز از سال ١٩٢۴ شبکه بسیار گستردهای از فاحشهخانهها و کلوپهای شبانه (نایت کلاب) تأسیس کرد. وی در دهههای ١٩٣٠ و ١٩۴٠ به نمایش “شو” نیز اشتغال داشت و یکی از “شو”های او فقط طی یک هفته ١٠٠هزار دلار آن زمان فروش کرد. بیلی رز از این طریق به یکی از میلیاردرهای آمریکا بدل شد.
او، در کنار لرد ساسون و برونفمنهای کانادا و دیگران، یکی از رهبران اصلی سندیکای جهانی تجارت مواد مخدر بود.
بیلی رز در سوئیس بانکی تأسیس کرد بهنام “بانک بینالمللی اعتباری” و از این طریق پولهای حاصل از فروش مواد مخدر را جابجا میکرد و عملیات مالی خود را سامان میداد.
بیلی رز در سال ١٩۶۵ سفری به اسرائیل کرد و کلکسیون مجسمههای فلزی خود را، که بیش از یک میلیون دلار ارزش داشت، به این دولت اهدا نمود و به بن گوریون، نخستوزیر وقت اسرائیل، گفت: «این مجسمهها را ذوب کنید و برای جنگ با اعراب با آن فشنگ بسازید!»
اسطوره مهم صهیونیستی، یعنی هولوکاست، موج مهاجرت فوق را تکمیل کرد.
این موج مهاجرت که با جنگ دوم جهانی تکمیل شد، واقعاً بهمعنای اشغال کشور آمریکا بود. در همه عرصههای مهم جامعه آمریکا همین وضع ایجاد شد.
مثلاً، هالیوود بر بنیاد همین موج و بهوسیله یهودیان ایجاد شد. تمامی کمپانیهای اصلی تولید فیلم هالیوود، مانند پارامونت، مترو گلدوین مایر، یونایتد آرتیست، فوکس قرن بیستم، برادران وارنر و...، که بزرگترین تأثیرات را در شکلگیری فرهنگ معاصر جهان داشتهاند، بهوسیله یهودیان ایجاد شدند و به یهودیان تعلق دارند.
بسیاری از کارگردانهای برجسته هالیوود نیز یهودیاند و از نسل همان یهودیان مهاجر. مثلاً، پدر سام اشپیگل، از دوستان تئودور هرتزل بود و خود او مدتی به علت عضویت در شبکه مافیای روتشتین زندانی شد. اشپیگل تولیدکننده فیلمهای معروفی مثل “پل رودخانه کوای” و “لورنس عربستان” و “ملکه آفریقایی” است.
یا ساموئل گلدوین، یکی از دو بنیانگذار کمپانی مترو گلدوین مایر، از خویشاوندان مهیر لانسکی تبهکار بود.